ย้อนกลับไปเมื่อเกือบ 20 ปีที่ผ่านมา เป็นช่วงๆที่หนังผีของไทยกำลังหุงขึ้นหม้อแบบสุดๆมีการผลิตสร้างภาพยนตร์หลอนๆออกมาเป็นผลกำไรของผู้ชม โดยมีช่วงเวลาหนึ่งที่ชอบสร้างออกมาเป็นลักษณะหนังแบบทรี อิน วัน ที่ประสมประสานเรื่องราว 3 เรื่อง เอาไว้ภายในหนังเรื่องเดียว แล้วเดี๋ยวนี้สไตล์หนังอย่างงั้นก็ได้กลับมาอีกรอบใน “เรื่อง ผี เล่า” (Haunted Tales) ที่ได้เปิดฉากเป็นภาพยนตร์ไทยเรื่องแรกที่ออกฉายในปี 2564 กับการเล่าเรื่องตำนานเฮี้ยนทั้งยัง 3 เรื่อง ที่ดูเหมือนจะเปลี่ยนเป็นคนละเรื่องเดียวกัน
เรื่อง ผี เล่า ได้ผลการงานดูแลของ “เอ๋-ศุภแขน เหรียญทอง” ที่ผู้ชมบางทีอาจจะไม่คุ้นชื่อเขาสักเท่าไหร่ แต่ว่าถ้าเกิดพูดว่าเขาเคยเป็นคนที่อยู่เบื้องหน้าเบื้องหลังสิตคอมดังๆ”ได้เปรียบ” หรือ “โชคดี โชคดี โชคดี” มาก่อน ทุกคนน่าจะร้องอ่อ ในหนังหัวข้อนี้เขาได้เก็บเกี่ยวเอาประสบการณ์ที่เคยสัมผัสเรื่องราวและก็เรื่องราวมาจากคนบริเวณตัว จับเอามาทำเป็นหนังที่แบ่งได้เป็น 3 เรื่อง แน่ๆว่าเขาเองก็มีประสบการณ์เอาดีทางด้านนี้อยู่บ้าง จากการที่เคยดูแลซีรีส์ลึกลับ “เซน สื่อรักสื่อวิญญาณ” แล้วก็เขาก็ได้ถือเอามาใช้ในลัษณะของการสร้างภาพยนตร์ประเด็นนี้ด้วย
สำหรับหนัง 3 หัวข้อนั้นได้ถูกแบ่งออกเป็น 3 บทอย่างแจ่มแจ้ง ผ่านการแสดงสำคัญๆของทั้งยัง 4 ผู้แสดง ไม่ว่าจะเป็น “กระเป๋า ดูแล“, “เอก ธเนศ“, “ปราง กัญญ์ณรัณ” แล้วก็ “หมาก ปริญ” โดยเหตุนี้ในเนื้อหานี้จะขอจัดชนิดและประเภทแล้วก็แยกวิภาควิจารณ์หนังในแต่ละบท ทั้งยัง 3 เรื่อง ศูนย์รวมกันออกมาเป็นหนัง เรื่อง ผี เล่า เรื่องเดียวในคราวนี้…
อยู่ในรถยนต์ (Taxi)ในตอนของพาร์ตแรกเปิดฉากเปิดเรื่องมาได้ออกจะจริงจังดุเดือดพอควร หนังเปิดเรื่องมาแบบไม่ต้องพูดพร่ำเพรื่อทำเพลงอะไรก็ตามเพียงไม่ถึง 5 นาทีแรกก็เข้าเนื้อหาได้อย่างเร็ว หนังพาร์ตนี้ได้ กระเป๋า ป้องกัน กับ เอก ธเนศ มาแข่งหน้าที่กันแบบซอฟต์…พอประมาณ แต่ว่าดูราวกับว่าดารารุ่นใหญ่รายข้างหลังจะวินๆเชือดชนะดารารุ่นน้องไปได้ด้วยความสามารถ กระเป๋า อารักขา ยังมองติดเป็นการแสดง ประกอบกับบทไม่ช่วยเหลือเขาสักเท่าไหร่
เวลาที่ เอก ธเนศ มาแบบนิ่งๆแม้กระนั้นทรงอำนาจเกือบจะทุกช็อต ทั้งค้างแรกเตอร์นักแสดงของเขาก็ดูเหมือนจะมิติให้ผู้ชมได้ใคร่ครวญตามไปต่อ หนังผสมความหลอนสไตล์หนังผี กับพล็อตแนวหนังจับรับรองได้อย่างพอดี แปลงเป็นมุมมองใหม่แบบที่ค่อยได้มองเห็นในภาพยนตร์ไทยสักเท่าไหร่ แต่ว่าก็โชคร้ายที่ความรวบรัดของหนังพาร์ตนี้ ค่อนข้างจะมาไวไปไว ปุ๊บปั๊บก็หักเลี้ยวรวมทั้งสิ้นสุดลงด้วยผลสรุปแบบง่ายๆซ่อนเร้นด้วยคติสอนใจแบบเชยๆ
